Koku Bir Katilin Hikayesi

Jean Baptiste Grenouille 17 Temmuz 1738’de tüm krallığın en pis kokan bölgesinde doğru. Annesi onu balık tezgahının altında dünyaya getirdiğinde diğer çocukları gibi ölü doğduğunu sandı. Çocuğun daha doğrusu bebeğin ağlama sesiyle herkes tezgâhın altındaki bebeğe bakmıştı. Ardından herkes çocuğun annesini sordu ve bir adam biraz önce burada olduğunu söyledi. Kadın kaçarken yakalanmıştı. Ve bebeğin ilk ağlama sesi annesini idama götürmüştü. Sonuçta kendi çocuğunu ölüme terk eden bir anneydi. Ardından bebek Madam Gaillard’ın yetimhanesine gönderildi.

Yetimhane berbat bir yerdi. Bir sürü çocuk vardı ve neredeyse bir yatakta 5 6 çocuk birden yatıyordu. Yeterli sayıda yatakları bile yoktu. Ardından bir çocuk parmağını bebeğe yaklaştırdı. Bebek çocuğun parmağını tuttu ve burnuna yaklaştırıp kokladı. Çocuk hızlıca elini çekti ve diğerleriyle beraber bebeği öldürmeye karar verdi. Bir yastıkla bebeği boğmaya çalıştılar. O sırada bebeğin ağlama sesini Madam Gaillard duydu ve çocukların yanına gitti. Ne yaptıklarını görünce elindeki sopa ile çocuklara vurmaya başladı. Madam Gaillard için Jean yani bebek de gelir kaynağıydı. Tüm çocukları gelir kaynağı olarak görüyordu. İlerleyen zaman içerisinde çocuk büyümüştü. Fakat 5 yaşına gelmiş olmasına rağmen konuşamıyordu. Diğer çocuklardan farklıydı etrafındaki nesnelerin kuru bir dal parçası, toprak, elma, çürümüş elma vs. nasıl koktuğunu en ince detayına kadar kokuyu alabiliyordu.

Normal bir insanın koku alma yeteneğinden çok daha ileri seviyedeydi koku alma yeteneği. Bu durumda diğer çocuklardan farklı olmasını sağlıyordu. Fakat diğer çocuklar ondan nefret ediyordu. Davranışları diğer çocukları rahatsız ediyordu. Hatta o kadar iyi bir koku alma yeteneğine sahipti ki suyun altında bulunan kurbağanın kokusunu dahi alabiliyordu. Jean on üç yaşına geldiğinde Madam Gaillard’ın ona bakacak bir yeri yoktu ve Madan Gaillard onu satmaya karar verdi. Ardından Madam Gaillard onu çalışacağı yere sattıktan sonra boğazı kesilerek öldürüldü. Jean çalışma zamanı boyunca hep tabakhanenin (bir çeşit çalışma yerine verdikleri isim) ötesindeki şehri gördü. Oradaki kokuları merak ediyordu. Ve bir gün teslimat için oraya gitmeleri gerekti ve patronu Jean’ı da oraya götürdü. Teslimatı yaptıklarında patronu içeriye girdi ve Jean biraz uzaklaşarak bir parfümcü dükkanının önünde durdu. Kokuya aç bir haldeydi. Ve parfümcü dükkanındaki tüm kokuları tek tek kokladı dışarıdan. Koku duyusu aşırı gelişmişti. Normal insanlar gibi kokuyu alabilmek için yakınlaşması veya herhangi bir yere sürmesi, sıkması gerekmiyordu. Metrelerce ötedeki kokuyu durduğu yerden bile alabiliyordu. Ardından bir kızı takip etmişti. Fakat kızın arkasından yaklaştığında kız korkmuştu. Jean bağırmasın diye eliyle ağzını kapatmıştı. Tabi bu sırada kız nefes alamıyordu. Jean kızı öldürmüştü.

 Ardından jean oradan uzaklaştı. Çalıştığı yere dönünce patronu onu kaçmakla suçladı ve dövdü. Bir gün Jean bir parfümcü dükkanına deri teslimatı yapar. Ve parfümcünün bulamaya çalıştığı aşk ve ruh parfümünün içindeki tüm kullanılan kokuları buldu. Adam masaya dizili olan kokulara baktı. Ve jean burnunun dünyadaki tüm kokuları alabildiğini sadece isimlerini bilmediğini söyledi. Adam ise Jean’ı küstah buldu. Ardından adam Jean’a aşk ve ruh parfümünde kullanılan miktarları sordu. Jean ise şu an da parfümü yapabileceğini söyledi. Adam ona küçük bir cam şişe verdi ve içine aşk ve ruh parfümünden yapıp doldurmasını istedi. Jean’ın kendini kanıtlama fırsatıydı bu. Ve aşk ve ruh parfümünün birebir aynısını yaptı. Adam şaşırmıştı. Ardından Jean raflardan birkaç şişe parfüm aroması alarak aşk ve ruh parfümünün içine ekledi. Adam onu evinden gönderdi ve Jean adama yanınızda çalışabilir miyim diye sordu. Adam düşüneceğini söyleyip kapıyı kapattı. Ardından aşağı inip Jean’ın yaptığı parfümü kokladı. Parfüm mükemmel kokuyordu. Adam Jean’ın bu yeteneğinden etkilenmişti…